Jacqueline Bur簸ard繳fanna

臘aggi簸 eftir gullnu h獺degi 穩 ma穩 l獺 vi簸 fri簸s疆lu, vatnsr穩ku g繹turnar 穩 Leyden. Bara n疆gur gola dreif簸ist til a簸 ry簸la lauf 繹spanna, lime og v穩簸ir sem sveig簸u skygg簸u s穩kin. Borgin drukkna簸i 穩 s穩estu eftir h獺degi og f獺ir voru vi簸 ?a簸 a簸 taka eftir str獺knum og st繳lkunni leggja lei簸 s穩na hratt 穩 獺tt a簸 mi簸jum b疆num. R矇tt fyrir framan ?獺 g繹tu fl矇tturnar og steinbr羸rnar skur簸 upp 獺 bratta halla jar簸ar sem h疆kka簸i 穩 talsver簸a h疆簸. Hli簸ar ?ess voru kl疆ddir lundum af 獺vaxtatrj獺m og fr獺 tindi ?ess hrukku簸u m繳ra簸a veggi einhvers l繹ngu forl獺ts virkis. Svo gamall og yfirgefinn var ?essi turn a簸 mikill eikart籀nn haf簸i vaxi簸 upp inni 穩 honum og yfirm繳ra簸a veggi hans. "Ertu ?reyttur, Gysbert?" spur簸i st繳lkan, grannur, gullh疆r簸ur sautj獺n 獺ra, yngri br籀簸ir hennar, drengur r繳mlega fj籀rt獺n 獺ra. "Nei, Jacqueline, 矇g er sterk! Byr簸i af ?essu tagi ?reytir mig ekki!" svara簸i str獺kurinn og t籀k n羸jum t繹kum 獺 einhverjum st籀rum, kassal穩kum hlut sem vafinn var 穩 d繹kkt sjal, sem ?eir b獺ru 獺 milli s穩n. Upp brattar hli簸ar hl穩簸arinnar sem ?eir stritu簸u, t羸ndust n繳 fyrir sj籀num 穩 lund 獺vaxtatrj獺a, sem koma n繳 aftur fram n獺l疆gt daprum veggjum gamla bardagans. Pantandi fyrir andardr獺tt en hl籀 gla簸lega, l繹g簸u ?eir byr簸ina 獺 j繹r簸ina og settust ni簸ur vi簸 hli簸ina 獺 henni til a簸 hv穩la sig og l穩ta til ?eirra. Fyrir augum ?eirra l獺 myndin af glitrandi skur簸g繹tum borgarinnar, handan takmarka hennar teyg簸i sanngjarna, frj籀a sl矇ttu Hollands og 穩 litlu fjarska bl獺u l穩nulausu hafinu. Augu Gysberts ur簸u ?okukennd me簸 s繹knu簸i.